«Τη δεκαετία του 1920 ξέσπασε δημοσίως ένας λογοτεχνικός καβγάς στο Λονδίνο ανάμεσα στη νέα συγγραφέα Βιρτζίνια Γουλφ και στον καταξιωμένο συγγραφέα και κριτικό Αρνολντ Μπένετ, σχετικά με το μοντέρνο μυθιστόρημα. Η διαμάχη τους, που φανέρωσε εν τέλει τη διαμάχη δύο λογοτεχνικών γενεών, των συγγραφέων της εδουαρδιανής περιόδου και των συγγραφέων τής μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο εποχής, της γεωργιανής περιόδου (1911-1936), πήρε μεγάλες διαστάσεις… Το 1919 ήδη, η Γουλφ με το άρθρο της “Modern Novels” στο “The Times Literary Supplement” επιχειρεί να προσδιορίσει τη γραφή του μοντερνισμού, την οποία αντιδιαστέλλει με τα έργα των επιτυχημένων συγγραφέων της προηγούμενης γενιάς (“Mr Wells, Mr Bennett and Mr Galsworthy”), τους οποίους χαρακτηρίζει “υλιστές”, καθώς τους ενδιαφέρουν εξωτερικά χαρακτηριστικά… Επειτα, επικεντρώνει τα βέλη της στον Μπένετ, που τον θεωρεί τον πλέον ένοχο, διότι ακριβώς είναι, όπως γράφει, ο καλύτερος τεχνίτης εκ των τριών και “μπορεί να φτιάξει ένα βιβλίο με τόσο καλή δομή […] ώστε είναι δύσκολο και στους πιο απαιτητικούς κριτικούς να δουν τις ρωγμές του”».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή