Πρόσφατα, αναφερόμενος σε έναν πολιτικό, είπα σε μια φίλη: «Α, ναι, είναι κι αυτό το σαμιαμίδι, που προσπαθεί να τρυπώσει οπωσδήποτε στη Βουλή». «Τι σαμιαμίδι; Μάλλον γυμνοσάλιαγκα θα τον έλεγα», μου απάντησε εκείνη. Οταν η με ζωολογικές αποχρώσεις πολιτική μας συζήτηση τελείωσε, σκέφτηκα πόσο συχνά καταφεύγουμε σε έναν ιδιότυπο ζωομορφισμό προκειμένου να χαρακτηρίσουμε ανθρώπους: χελώνα για τον αργοκίνητο, κότα για τον δειλό, ταύρος για τον δυνατό, αλεπού για τον πονηρό, στρείδι για τον κλειστό χαρακτήρα, κ.ο.κ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή