Ξέχασέ με

Σοβαρά τώρα. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν καταφέρουμε να συνεννοηθούμε οι παλιοί με τους νέους πολίτες. Θεσμολάγνοι εμείς, δικαιωματιστές αυτοί, μπορεί και να μιλάμε για το ίδιο πράγμα αλλά να μη θέλουμε να το παραδεχτούμε. Οτι χωρίς θεσμούς τα δικαιώματα πάνε καλιά τους κι ότι χωρίς δικαιώματα οι θεσμοί είναι μια τρύπα στο νερό. Μέχρι να αρχίσει το σβιν και σβιν η κάλπη – αυτός ο καλός ο μύλος που όλα τα αλέθει – υπάρχει ακόμη περιθώριο να αναπτύξει η κάθε πλευρά την επιχειρηματολογία της, να συντηρηθεί κάπως ο πιο βαρετός καβγάς μεταξύ θυμικού που ασφυκτιά και διάνοιας που αγανακτεί, ωχού και δεν με νοιάζει. Προς τα πού θα πάει ο κόσμος αν η γενιά μας αποδειχτεί κορακοζώητη, πράγμα που ελπίζω και εύχομαι; Προς τα πού θα πάει ο κόσμος αν η γενιά τους ρουφήξει το ελιξίριο της νηπιότητας ως τον πάτο, Πήτερ Παν μέχρι βαθέος γήρατος; Φυσικά μιλάμε μόνον για προβληματάκια και μικρές παρεξηγήσεις του Πρώτου κόσμου, γιατί ο Δεύτερος, ο Τρίτος και ο εκκολαπτόμενος Τέταρτος δεν έχουν ούτε καν το προνόμιο της βιολογικής γενιάς. Γεννιούνται πληθωρικά και πεθαίνουν εξίσου πληθωρικά,  χωρίς να δημιουργηθεί η παραμικρή παρεξήγηση.