Μαυροντυμένες. Τα μακριά τους φορέματα σκονισμένα. Στα χέρια τους οι στρατιωτικές στολές και τα άρβυλα των νεκρών γιων τους: της αφρόκρεμας του Αργους, των στρατηγών που έπεσαν έξω από τα τείχη της Θήβας. Φτάνουν αποκαμωμένες πίσω από τη σκηνή του θεάτρου της Αρχαίας Επιδαύρου. Κάθονται για λίγες στιγμές στις καρέκλες που κουβαλούν μαζί τους για να ξαποστάσουν. Κι όταν φτάνουν στον προορισμό τους, την Ελευσίνα – όπως ορίζεται στην ορχήστρα από τους καμένους κορμούς δένδρων και τη μεταλλική λεκάνη εξαγνισμού που δεσπόζει πάνω στη θυμέλη – αφήνουν την αγανάκτηση και τον πόνο να τις κατακλύσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή