Το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου 2015 η ελπίδα ερχόταν. Χθες το βράδυ ο ΣΥΡΙΖΑ έφυγε. Τεσσεράμισι χρόνια μετά πώς θα μπορούσε να αποτιμήσει κανείς την πρώτη φορά Αριστερά; Εντάξει, για να είμαστε ακριβείς, τα τέσσερα πρώτα ήταν μια αριστερή κυβέρνηση στηριζόμενη στις έδρες του Ανεξάρτητου λληνα – και πολύ συχνά μιμούμενη το καμμενικό ύφος του πολιτεύεσθαι. Αρα μια κατ΄ όνομα αριστερή κυβέρνηση. Τον υπόλοιπο μισό χρόνο ήταν ένα κόμμα που συνέχισε να κυβερνά χάρη στις ψήφους βουλευτών που είχαν εκλεγεί με την αντιπολίτευση αλλά αποφάσισαν μόνοι τους να περάσουν στη συμπολίτευση. Επομένως, η αριστερή διακυβέρνηση αγνόησε επιδεικτικά τη θεσμική τάξη. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν κι άλλες συριζαϊκές συμπεριφορές. Οπως, ας πούμε, ο τρόπος που αντιμετώπισε τη Δικαιοσύνη. Ή η νομοθετική της απόπειρα να σφετεριστεί τις αρμοδιότητες που το Σύνταγμα δίνει σε μια Ανεξάρτητη Αρχή, το ΕΣΡ. Από την Κουμουνδούρου διατείνονται ότι αφήνουν μια πλούσια παρακαταθήκη, μια χώρα με ρυθμισμένο δημόσιο χρέος, απαλλαγμένη από Μνημόνια και ΔΝΤ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή