Η λέξη διακινήθηκε κατά κόρον και στοχοποιημένη με υπερβάλλοντα ζήλο τις τελευταίες ημέρες. Με όχημα το κύμα τυφλού μίσους που πυροδότησε το γνωστό (ατυχές και ασαφώς διατυπωμένο) σχόλιο της «Athens Voice» – περί κανονικότητας και «κανονικών ανθρώπων» ο λόγος. Από κει και πέρα έγινε μια αντιπολιτευτική, προς τον νέο πολιτικό συσχετισμό, καραμέλα. Η χρήση της, κατά περίσταση, δαιμονοποιήθηκε ή λοιδορήθηκε, η σημασία της αλλοιώθηκε, αυτό που περιγράφει διαστρεβλώθηκε ως κάτι το πνιγηρά ρατσιστικό ή έκδηλα συντηρητικό. Οργισμένα αμετροεπή πληκτρολόγια πήραν φωτιά για να κατακεραυνώσουν, λόγω των δηλώσεών του το βράδυ των εκλογών, τον Διονύση Σαββόπουλο κρεμώντας του την ταμπέλα της κανονικότητας. Κραδαίνοντας εικονικά σκόρδα υποθέτω για να ξορκίσουν τον «βρικόλακα του φιλελευθερισμού». Και η περιγραφή ως «κανονικών ανθρώπων» των νέων υπουργών ξεσήκωσε χλεύη και απαξίωση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή