Εθνικόν Ιδρυμα Ραδιοφωνίας

Ανάμεσα στους διευθυντές του συγκαταλέγονται μορφές όπως ο Στρατής Μυριβήλης και ο Οδυσσέας Ελύτης. Από τις συχνότητές του πέρασε ό,τι σημαντικότερο διέθετε η μεταπολεμική Ελλάδα στη λογοτεχνία, το θέατρο και τη μουσική. Είναι στρατιά οι προσωπικότητες που πέρασαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από τη διοίκηση, το πρόγραμμα και τα μικρόφωνά του. Οι ακροαματικότητές του έφτασαν κάποτε σε αριθμούς αδιανόητους για τα σημερινά δεδομένα. Ηταν άλλωστε τα χρόνια που οι εφημερίδες και το ραδιόφωνο ήταν τα μόνα μέσα που μπορούσαν να μεταφέρουν ενημέρωση, γνώσεις και ψυχαγωγία στον ελληνικό πληθυσμό σε μαζική κλίμακα. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται με αγάπη και νοσταλγία τις εκπομπές του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας το οποίο εξέπεμψε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1945, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την Απελευθέρωση και πορεύθηκε με την ίδια δομή σε πολύ δύσκολα χρόνια, μέχρι που η δικτατορία αποφάσισε να το «ανανεώσει» καταργώντας το το 1970 και δημιουργώντας το διάδοχο σχήμα, την ΕΙΡΤ. Εν τω μεταξύ, από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, η τηλεόραση είχε πλέον καταφθάσει και στην Ελλάδα και είχαν πια αρχίσει να σχηματίζονται τα δεδομένα μίας νέας εποχής όπου για πρώτη φορά από την ώρα της αρχικής του λειτουργίας θα έμπαινε πια σταδιακά σε δεύτερη μοίρα.