Οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου εξακολουθούν να αυξάνονται. Ως αποτέλεσμα της ανόδου των παγκόσμιων θερμοκρασιών, η συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων έχει επίσης αυξηθεί. Οι επιστήμονες έχουν καταδείξει πως πρέπει να φτάσουμε σε ουσιαστικά μηδενικές εκπομπές έως το 2050 ή και νωρίτερα αν θέλουμε να περιορίσουμε την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τον 1,5 βαθμό Κελσίου και αυτός έχει γίνει ο βασικός στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού. Ειδάλλως, οι συνέπειες θα είναι δραματικές για την ανθρωπότητα, συμπεριλαμβανομένων και των πληθυσμών στην Ευρώπη. Οι παγκόσμιες προσπάθειες πρέπει λοιπόν να ενταθούν σημαντικά. Οι έρευνες δείχνουν πως οι πολίτες της ΕΕ θέλουν να δουν πρόοδο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Ιδιαίτερα η νέα γενιά έχει κάνει αισθητή τη φωνή της και έχει ήδη διαμορφώσει εκλογές με τις αξιώσεις της για το κλίμα. Η ΕΕ πρέπει λοιπόν να παίξει κεντρικό ρόλο στις παγκόσμιες προσπάθειες απαλλαγής από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ναι, είναι αλήθεια πως η Ευρώπη παράγει μόνο το 16% των παγκόσμιων εκπομπών και η ΕΕ μόνο το 10%. Αν όμως δεν απεξαρτηθεί η ΕΕ από το διοξείδιο του άνθρακα, λιγότερο ανεπτυγμένα μέρη του κόσμου ενδεχομένως να δυσκολευτούν ακόμα περισσότερο να πείσουν τους πολίτες τους να το πράξουν. Μία επιτυχημένη στρατηγική απεξάρτησης από το διοξείδιο του άνθρακα στην ΕΕ θα μπορούσε επίσης να γίνει μία επιχειρηματική ευκαιρία, όπου η ΕΕ θα μπορούσε να εξάγει τεχνολογία, για παράδειγμα στην Αφρική ή την Ινδία. Ομως η ΕΕ βρίσκεται πολύ μακριά από τους στόχους που η ίδια έχει θέσει. Πρέπει λοιπόν να ανεβάσει ταχύτητα και να θέσει τρεις προτεραιότητες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή