Η ισχύς του προέδρου Ερντογάν στο εσωτερικό εξασθενεί σταθερά από το 2017 και έπειτα. Οσο και αν θέλει να δώσει την εικόνα του ακλόνητου ηγέτη, πολλαπλασιάζονται οι ενδείξεις που επιβεβαιώνουν ότι πλέον δεν ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού, τουλάχιστον στον βαθμό που το έκανε στο παρελθόν. Μάλιστα, η εμφατική επικράτηση Ιμάμογλου «έσπασε» το τείχος του φόβου απέναντι στο αυταρχικό καθεστώς του και απελευθέρωσε δυνάμεις που αμφισβητούν πλέον ευθέως τον Ερντογάν. Η κινητικότητα εντός του AKP από ηγετικές φυσιογνωμίες, όπως ο Μπαμπατζάν (αποχώρησε και προετοιμάζει την επόμενη μέρα) και ο Γκιουλ, σε συνάρτηση με την αναποτελεσματικότητα του προεδροκεντρικού συστήματος, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη διάσπαση του AKP. Αν αυτό συμβεί προσεχώς, με την αποχώρηση εν ενεργεία βουλευτών, θα μπορούσαν να προκληθούν ακόμη και πρόωρες εκλογές, αφού η κυβέρνηση θα έχει χάσει την πλειοψηφία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή