Κυριακή βράδυ και μόλις έχει ολοκληρωθεί μια βραδιά κάτω από τον έναστρο ουρανό σε κάποιο μαγευτικό σημείο της χώρας μας. Στην Κέρκυρα, στην Αρτα, στη Σαλαμίνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Νάουσα, στη Χίο, στο Αίγιο, στη Σάμο ή στα Χανιά. Μπορεί και κάτω από το λαμπερό φως της πανσελήνου, όπου η μουσική μάς έχει ταξιδέψει στη Σελήνη, στ’ αστέρια, στο απέραντο τ’ ουρανού. Μου αρέσει να τραγουδάω σε πανσελήνους ή ηλιοστάσια, όταν πλανήτες μεσουρανούν και οι λαμπεροί αστερισμοί μάς υπενθυμίζουν μύθους, έρωτες και πράξεις ηρωικές θεών και ανθρώπων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή