Το σύνδρομο Κουβελάκη

Οι πρώτες μέρες δείχνουν όντως μια προετοιμασία που είχε ξεκινήσει από καιρό. Το διαπίστωσαν ακόμη και οι εκπρόσωποι των θεσμών που παρέλαβαν ολοκληρωμένα drafts για τα περισσότερα ζητήματα που άνοιξαν στο τραπέζι. Η δουλειά προφανώς γίνεται πιο εύκολα – και δεν ήταν συνηθισμένοι για προεργασία εις βάθος κάθε φορά που έφθαναν στην Αθήνα. Το είχε ήδη διαπιστώσει και η νέα αντιπολίτευση, τόσο μέσα από την άμεση ανακοίνωση ενός κυβερνητικού σχήματος με πολλά πρόσωπα εκτός πολιτικής σκηνής να βρίσκονται σε θέσεις – κλειδιά όσο και μέσα από την επιλογή της πλειάδας των γενικών γραμματέων πριν καλά – καλά ολοκληρωθεί η παράδοση – παραλαβή στα υπουργεία. Στις κυβερνήσεις που προηγήθηκαν στα χρόνια της κρίσης χρειάστηκε να περάσουν μήνες πριν οριστούν γενικοί γραμματείς σε αρκετά υπουργεία – και καταγράφηκαν ακόμη και «αστοχίες υλικού» παρά την καθυστέρηση. Στον τρίτο όροφο της οδού Πειραιώς είναι προφανές ότι θεωρούσαν οριστική και αμετάκλητη την επιστροφή κι αυτό επίσης διευκόλυνε τις κινήσεις, αφού οι περισσότερες πόρτες άνοιγαν διάπλατα.