Το «ανοιχτό κόμμα» και η μετα-αντιπροσωπευτική δημοκρατία

Στην τυπολογία των πολιτικών κομμάτων το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας κατείχε πάντα μια ιδιαίτερη θέση για λόγους τόσο ιδεολογικούς και πολιτικούς όσο και οργανωτικούς. Η ιδιοσυστασία αυτή του Εργατικού Κόμματος ήταν ως εκ τούτου πάντα ένα σημείο αναφοράς για όλα τα ηπειρωτικά σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Σημείο αναφοράς σημαίνει συχνά και σημείο αντιδιαστολής. Οτιδήποτε συμβαίνει στους κόλπους του Εργατικού Κόμματος έχει ευρύτερη σημασία για τη θεωρία των πολιτικών κομμάτων, κυρίως όμως για τις πρακτικές των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων εξουσίας. Πέραν των ιστορικών και θεωρητικών εξηγήσεων υπάρχει και ένας καταλυτικός πολιτικός λόγος που επιβάλλει το ενδιαφέρον αυτό: οργανωτικές αλλαγές, προγραμματικές επιλογές, επικοινωνιακές πρακτικές που οδήγησαν ξανά ένα μεγάλο ιστορικό κόμμα στην εξουσία ύστερα από μια μακρά θητεία στην αντιπολίτευση και το κράτησαν σε αυτή μέσα από αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες, είναι ένα δελεαστικό και κυρίως χρήσιμο αντικείμενο μελέτης και πιθανότατα «αντιγραφής».