Εμείς οι Κρητικοί

Είμαι Κρητικός. Γεννήθηκα στο Ρέθυμνο, η βιολογική μου μητέρα ήταν σίγουρα Κρητικιά και ο βιολογικός μου πατέρας μάλλον (θα σας γελάσω). Δεν πρόκειται να πάρετε είδηση την κρητική μου καταγωγή ούτε από την προφορά μου ούτε από το επώνυμό μου, αλλά για τη μεν πρώτη ευθύνεται η μακρά παραμονή μου στην Αθήνα, για το δε δεύτερο η υιοθεσία μου. Δεν με προδίδει ούτε η εξωτερική μου εμφάνιση. Δεν υπάρχει περίπτωση να με συναπαντήσετε τυχαία στον δρόμο και να αναφωνήσετε αυθόρμητα: «Να ένας λεβέντης Κρητίκαρος!». Δεν είμαι ευσταλής και δεν φοράω μαύρα πουκάμισα. Δεν έχω μουστάκια και μούσια – παρότι, από βαρεμάρα, κυκλοφορώ συχνά αξύριστος. Θα αρκούσαν όλα αυτά τα κουσούρια για να σας βάλουν σε υποψίες ως προς την «κρητικίλα» που αποπνέω, αλλά επιτόπιες έρευνές μου απέδειξαν ότι πολλοί Κρητικοί μοιάζουν μ’ εμένα· τουτέστιν, δεν μοιάζουν καθόλου με… Κρητικούς. Αυτό είναι το κακό με τα στερεότυπα: όταν βρίσκεσαι στην άβολη θέση να θυσιάσεις την αλήθεια ή το στερεότυπο, συνήθως θυσιάζεις την αλήθεια.