Είκοσι τρεις Ιουλίου σήμερα και η μαύρη επέτειος από την εκατόμβη των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι δεν πρέπει να κάνει κανέναν να εφησυχάζει. Ούτε να ξεχνάει. Πρέπει όλοι να θυμόμαστε τι έγινε εκείνη τη μοιραία ημέρα και τι ακολούθησε τις επόμενες. Για το παράλυτο κράτος, τις διαλυμένες υπηρεσίες, τους ανίκανους κρατικούς λειτουργούς και τους επικίνδυνους ερασιτέχνες πολιτικούς που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Τα τρία πρώτα ίσως και να διορθώνονται. Με προσπάθεια, με εκπαίδευση, με αλλαγή νοοτροπίας, με εξαφάνιση του «ωχαδερφισμού». Το τέταρτο δεν διορθώνεται, αντικαθίσταται. Πηγαίνει εκεί που ανήκει. Στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή