Ο όρος έχει επικρατήσει κυρίως στο θέατρο και παραπέμπει σε έναν τύπο αυτάρεσκου και κορδωμένου παλιάτσου, έναν γελωτοποιό που εκστομίζει βλακείες με πομπώδη τρόπο, άλλοτε εν γνώσει του άλλοτε εν αγνοία του. Πολύ συχνά είναι και αυτή καθαυτή η εμφάνισή του, οι μούτες και οι εκφράσεις του, που αποτυπώνουν την καμαρωτή φούσκα. Για παράδειγμα, ένας ηθοποιός που ερμήνευε εξαιρετικά ρόλους μπουφόνου στο ελληνικό θέατρο και κινηματογράφο ήταν ο Γιάννης Γκιωνάκης. Γενικώς δε, θεωρούνται δύσκολοι, ερμηνευτικά, ρόλοι διότι ο καλός ηθοποιός πρέπει να περισώσει από την μπουφονική σαχλαμπούρδα έστω και ψήγματα ευαισθησίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή