Τα μαλλιά του ολόλευκα, αλλά ανακατωμένα. Το τσιγάρο δεν ξεκολλάει ούτε λεπτό από τα δάχτυλά του, σε βαθμό που σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς κρατά τα μολύβια και τα πινέλα του όταν ζωγραφίζει. Παρά το γεγονός ότι έχει περάσει τα 85 και είναι ένας από τους τελευταίους σπουδαίους της παλιάς γενιάς που βρίσκονται εν ζωή και εξακολουθεί να δημιουργεί, ο Νίκος Στεφάνου στο βάθος μοιάζει με παιδί που δεν έχει μεγαλώσει. Η αθωότητα πηγάζει από τον λόγο του, είναι ορατή στους ζωγραφικούς του κόσμους, στα παιχνίδια που σκαρώνει, στα σκηνικά που δημιουργεί. Κι αυτόν τον κόσμο, δέκα χρόνια μετά τη μεγάλη του αναδρομική στο Μουσείο Μπενάκη, αποφασίζει να τον ξεδιπλώσει μέσα από 40 ζωγραφικά έργα, άλλες τόσες μακέτες σκηνογραφιών, και πολλές κατασκευές – ορισμένες από τις οποίες θα βρουν μόνιμα τη θέση τους μετά από δωρεά στο λιμάνι και τον παιδότοπο – αυτή τη φορά στην Υδρα, στην έκθεση «Τα παιχνίδια της ζωής μας. Το μυστικό εργαστήρι του Νίκου Στεφάνου», που διοργανώνει η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Υδρας και επιμελείται ο ζωγράφος και συλλέκτης Αλέξης Βερούκας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ