Μέσα της δεκαετίας του 1990. Τι χρυσή περίοδος για το σινεμά! Ηταν τότε που το μέτρημα των εισιτηρίων στις αίθουσες χανόταν στην κυριολεξία! Τότε που το Internet δεν είχε κάνει ακόμα τη σαρωτική πειρατική εισβολή του, τότε που ακόμα και το DVD βρισκόταν στα σπάργανα (ποιος θυμάται τη VHS). Ο κόσμος έκανε ουρές έξω από τα ταμεία των αιθουσών και ταινίες όπως «Ο βασιλιάς των λιονταριών» θριάμβευαν. 1994. Τι ωραία χρονιά πράγματι για το σινεμά έτσι όπως το ξέραμε. Στη μεγάλη οθόνη. Ετσι όπως πρέπει να είναι. Στον φυσικό του χώρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή