Η Δημοκρατία στην πριονοκορδέλα

Ηταν όλοι τους κουλοί; Μήπως είχαν τα χεράκια τους στον γύψο; Μήπως εκείνη τη μέρα τους βασάνιζε κανά ξεγυρισμένο αυχενικό από το πολύ αιρκοντίσιον; Γεγονός πάντως είναι ότι κανένας από την αντιπολίτευση, μείζονα ή σπιθαμιαία, δεν χειροκρότησε όταν ο νέος Πρωθυπουργός  αναφέρθηκε στην απαλλαγή του Κοινοβουλίου από τους ναζιστές. Πώς κι έτσι; Η γνώμη μου είναι πως δεν είχαν πάρει καμιά ειδική εντολή αλλά ότι κοκάλωσαν απλώς και μόνον από κομματικό αυτοματισμό, υπακούοντας στην πάγια μιζέρια των αντιπολιτευομένων. Να στέκονται αμέτοχοι σαν τα στειλιάρια ακόμα και μπροστά στις κορυφαίες στιγμές της Δημοκρατίας. Αυτό λέγεται κι αλλιώς «το δικαίωμα του κακομοίρη». Διότι οι «σαμαροβενιζέλοι» ήταν εκείνοι που είχαν καταφέρει να συλλάβουν και να σύρουν σε δίκη αυτό που τόσο αδόκιμα ονομάστηκε «μόρφωμα», και ποιος τρελός χειροκροτεί έργα του πολιτικού του αντιπάλου;