Η Τουρκία βρίσκεται σε πολυμέτωπο αγώνα, ευελπιστώντας πως θα βγει αλώβητη. Ομως, η κατάσταση είναι συγκεχυμένη και κάθε πρόβλεψη παρακινδυνευμένη. Ο Ερντογάν έλαβε εσχάτως την υποστήριξη της αντιπολίτευσης τόσο για το ζήτημα των S-400 όσο και των ενεργειών του στην Ανατολική Μεσόγειο. Τι συμπεραίνουμε; Πρώτον, πως ο τουρκικός αναθεωρητισμός υπερβαίνει τις κομματικές γραμμές και παρότι ενδέχεται να έχει διαφορετικό σημείο αναφοράς καταλήγει στον ίδιο παρανομαστή. Δεύτερον, μετά τη «μεταγραφή» Μπαχτσελί στην κυβερνητική ομάδα, το πολιτικό σκηνικό έχει μετατοπιστεί επί το εθνικιστικότερο, ενώ το βαθύ κράτος έχει ενδυναμωθεί. Προκειμένου η αντιπολίτευση να μη χαρακτηριστεί ενδοτική, χρησιμοποιεί υπερ-πατριωτικές κορώνες, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο εθνικιστικής πλειοδοσίας. Τρίτον, παρέχοντας στήριξη στον Ερντογάν, τον καθιστά αποκλειστικό υπεύθυνο σε ενδεχόμενη αποτυχία, αποστερώντας του το άλλοθι της έλλειψης ενότητας στο εσωτερικό. Τέταρτον, η αντιπολίτευση κρίνει πως, παρά τις παλινωδίες του τούρκου προέδρου, η εξωτερική πολιτική δεν αποτελεί προνομιακό πεδίο κριτικής και στρέφεται στην οικονομία, η οποία εμφανίζει σοβαρές αρρυθμίες. Εξάλλου, από την πορεία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και η πολιτική μακροημέρευση του Ερντογάν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή