Οι αρχιτέκτονες του ελληνικού έθνους – κράτους ήταν μια μειοψηφία διανοουμένων της μεσαίας τάξης, όπως άλλωστε και σε όλα τα αναδυόμενα έθνη – κράτη της Ευρώπης του 19ου αιώνα. Το μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού παρέμενε προσηλωμένο στη θρησκεία και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, που λίγο είχε να κάνει με τον διαφωτισμό του Ρήγα, του Κοραή ή του Ανωνύμου της «Ελληνικής Νομαρχίας». Αυτούς και πολλά ακόμα για το έθνος του, ο λαός θα μάθαινε αργότερα στο ενιαίο σχολείο του ελληνικού κράτους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή