Ηταν Ιούλιος του 2007. Προς τα τέλη. Οι φωτιές στην Πελοπόννησο μαίνονταν. Οι φλόγες έφτασαν μέχρι τα σπίτια της Ασέας στην Αρκαδία, ένα χωριό με ιστορία 6.000 ετών, πατρίδα του ολυμπιονίκη στο «Στάδιο Παίδων» Σωσιγένη, μέρος όπου έστησε τις πρώτες του ενέδρες στους Τούρκους ο Νικηταράς, γενέτειρα του Νίκου Γκάτσου – «μη γελάς και μην κλαις και μη χαίρεσαι / μη σφίγγεις άδικα τα παπούτσια σου σα να φυτεύεις πλατάνια / μη γίνεσαι πεπρωμένο». Οι κάτοικοι έδιναν μάχη ολονυχτίς, το πρωί κάπως τα κατάφεραν, άλλαξε ο άνεμος, πήραν ανάσα μα η καπνιά ήταν έντονη παντού. Τότε άφησαν τα δάκρυα να τρέξουν, καθώς μάθαιναν για όλους εκείνους που δεν τα κατάφεραν. Κοιτούσαν γύρω τους «τόση καταστροφή», μουρμούριζαν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή