Στον χριστιανικό κόσμο, που ήταν δομημένος γύρω από την ιδέα της υπερβατικότητας, η υπερηφάνεια θεωρούνταν αμαρτία γιατί υπαινισσόταν την αυτάρκεια του ανθρώπου απέναντι στον Θεό. Τι γίνεται όμως όταν η ιδέα της υπερβατικότητας εξαφανίζεται; Η υπερηφάνεια, απαντά ο γάλλος καθηγητής φιλοσοφίας Μικαέλ Φεσέλ, μετατρέπεται τότε σε αλαζονεία. Δεν προκαλείς πλέον κάτι πιο μεγάλο από σένα, δηλαδή τον Θεό, αλλά τον διπλανό σου και όμοιό σου. Η αλαζονεία συνιστά τη διαστροφή εκείνου που στο όνομα της κοινωνικής επιτυχίας πιστεύει ότι οι άλλοι δεν είναι τίποτα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή