Με τα δικά του λόγια είναι η πολιτική που «υπερβαίνει τα γνώριμα κομματικά σύνορα», γιατί «οι καιροί απαιτούν ριζοσπαστική σκέψη και αποτελεσματική πράξη». Με λίγες λέξεις θα μπορούσε να αποδοθεί και ως επιχείρηση «αθόρυβης κατάληψης» του Κέντρου. Σίγουρα πάντως δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη. Υπήρξε μια διαδρομή τριών ετών – από το 2016 ως το 2019 – που περίπου συμπυκνώνεται σε δύο προτάσεις πρόσφατου δημοσιεύματος της βρετανικής «Guardian»: «Ως εκσυγχρονιστής κεντρώος πολιτικός, προκαλούσε την καχυποψία των επιφανών στελεχών της ΝΔ όταν ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος. Αν και η ΝΔ παραδοσιακά εκφράζει κοινωνικά συντηρητικές απόψεις, έχει προσπαθήσει πολύ να τη φέρει προς το Κέντρο». Αυτή η στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη να βγάλει τη ΝΔ (πολύ πέρα) από τα όρια της βάσης της, αποκλείοντας ταυτόχρονα τα άκρα, «εξαργυρώνεται» πλέον σε πρόσωπα: σε υπουργούς του, όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και η Λίνα Μενδώνη, σε γενικούς γραμματείς, όπως ο Γιώργος Μαυρωτάς και ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης, στον κύκλο των συνομιλητών του, στο μπαράζ «μεταγραφών» από το Κίνημα Αλλαγής, το Ποτάμι, την Ενωση Κεντρώων, ακόμα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή