Οι «ιδιοκτήτες του ασύλου»

Πάμε πάλι από τα βασικά: «Τι είναι τ’ όνομα; Αυτό που λέμε τριαντάφυλλο, κι αλλιώς να ονομαζότανε, το ίδιο δεν θα μύριζε γλυκά;» (η πάντα επίκαιρη Ιουλιέτα, σε μετάφραση του Ερρίκου Μπελιέ). Τι είναι η «επέμβαση» για το πανεπιστημιακό άσυλο; Είτε κρατήσουμε αυτό το όνομα από το προς διαβούλευση νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας είτε επαναφέρουμε τον παλιότερο νόμο Διαμαντοπούλου («Οταν τελούνται αξιόποινες πράξεις, εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία…»), ο στόχος παραμένει ίδιος: η αντιμετώπιση της παραβατικότητας και της ανομίας εντός των ΑΕΙ. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή που έπεσε στην πολιτική αγορά η πρόσφατη προοπτική αναρρύθμισης διαφαίνεται μια συναίνεση, πέρα και πάνω από γκρίζες ζώνες. Η τελική διατύπωση θα είναι το προϊόν του πολιτικού πολιτισμού για ένα ζήτημα που ξεπερνά την τυπολατρία.