Ιησούς Χριστός νικάει

Τους δύο άνδρες που συζητούσαν ώρα μεταμεσονύκτια σε καφέ της Πλατείας Κολωνακίου, αν τους έβλεπες χωρίς να τους ακούς, θα ορκιζόσουν πως πρόκειται για ανθρώπους σοβαρούς και συγκροτημένους που αν τύχαινε να έρθεις σε οποιαδήποτε δοσοληψία μαζί τους δεν θα δημιουργούνταν κανένα απολύτως πρόσκομμα. Και επειδή δεν έκαναν καμία προσπάθεια όσα έλεγαν να μην τα ακούνε παρά μόνον οι ίδιοι, χωρίς οι φωνές τους να είναι ιδιαίτερα δυνατές, άνετα χωρίς δηλαδή να χάνεις λέξη, παρακολουθούσες τη σοβαρότητα του προβληματισμού τους ή μάλλον τη βεβαιότητα του ενός τουλάχιστον ότι στο Αγιον Ορος – όπως και στο Βατικανό επίσης – φυλάσσονται επιστολές του Χριστού που ακόμη και ο Πατριάρχης ή ο Πάπας θα ήταν αδύνατον να τις διαβάσουν. Δεν απορεί, αλλά μένει κατάπληκτος κανείς (αν οι δύο άνδρες ανήκαν σε ένα οποιοδήποτε κέντρο εξουσίας και τύχαινε ακόμα και συγκεχυμένες οι πληροφορίες τους να έχουν κάποια υπόσταση, δεν θα συζητούσαν ποτέ με τρόπο που να μπορεί να τους ακούσει ο οποιοσδήποτε) πόση γοητεία ασκεί σε έναν καθημερινό άνθρωπο να φαντάζεται ότι υπάρχουν μυστικά συνδεδεμένα συνήθως με την πολιτική, την εκκλησιαστική και την καλλιτεχνική εξουσία. Μυστικά που δεν πρόκειται ποτέ να έρθουν στο φως, που θα έλεγε κανείς πως σχεδόν επί τούτου έχουν κατασκευαστεί όχι απλώς για να εξάψουν τη φαντασία οποιουδήποτε θα ήταν αδύνατο να πληροφορηθεί το περιεχόμενό τους, αλλά για να σφυρηλατήσουν το πρόσωπο μιας εξουσίας αδιαπέραστης και απόρθητης. Σάμπως να μην είναι αρκετά μυστηριώδης η ζωή η δική μας ή των άλλων, ώστε αν ήθελε σώνει και καλά να εμβαθύνει κανείς σε κάτι το σκοτεινό και το άδυτο να μην το είχε σε πρώτη ζήτηση, του χεριού του, αλλά θα έπρεπε να το έχει καταστήσει αμφισβητούμενο ή αθέατο μια συγκεκριμένη εξουσία για να αποκτήσει πολλαπλάσια σημασία. Και να σκεφτεί κανείς πως στη συγκεκριμένη περίπτωση των επιστολών του Χριστού το μυστήριο εκκολάφθηκε σε σχέση με μια μορφή που ο λόγος της έτρεξε σαν το καθαρό νερό, που δεν άφησε τίποτα διφορούμενο ή σκοτεινό. Και σαν να μην έφτανε μια αυτοκρατορία που εγκαθιδρύθηκε στο όνομά του με απίστευτα δραματικές συνέπειες, θα έπρεπε να εξαργυρωθεί στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα ο Χριστός ως μια μορφή που υπέθαλψε το μυστήριο προκειμένου να βρει τροφή μια χθαμαλή και νοσηρή περιέργεια.