Μόλις έναν μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η αίσθηση είναι ότι η Λίνα Μενδώνη δεν «εγκατέλειψε» ποτέ το υπουργείο Πολιτισμού. Γενική γραμματέας του επί συνολικά δέκα χρόνια (από τον Μάρτιο του 1999 έως τον Μάρτιο του 2004 και από τον Νοέμβριο του 2009 έως τον Φεβρουάριο του 2015), γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις όσο λίγοι στην ανθρωπογεωγραφία του πολιτισμού. Στις προγραμματικές της δηλώσεις ανήκει η περίφημη «αυτοχρηματοδότησή» του: μια ιδέα που ακούγεται υπερφιλόδοξη, αλλά κυρίως αποσκοπεί σε μετρήσιμα οφέλη. Οπως και στην περίπτωση των προκατόχων της, πάντως, τα πρώτα βήματα απαιτούν την επίλυση αρκετών ζητημάτων. Οχι μόνο «επίκαιρων», όπως η επιλογή διευθυντών σε Εθνικό Θέατρο και Ελληνικό Φεστιβάλ, αλλά και – δυστυχώς – χρόνιων. Αυτά τα ζητήματα θέσαμε υπόψη της κατά τη συνέντευξη στην οδό Μπουμπουλίνας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή