Υπό κανονικές συνθήκες ο υπουργός Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης θα έπρεπε να κινείται στον απόηχο της 1ης Ενεργειακής Υπουργικής Συνόδου, η οποία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη στην Αθήνα, με τη συμμετοχή ομολόγων του από το Ισραήλ, την Κύπρο και τις ΗΠΑ. Θα έπρεπε να εξειδικεύει, δηλαδή, τα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας στη νοτιοανατολική Ευρώπη και το μερίδιο που μπορεί να αποσπάσει η Ελλάδα ως στρατηγικός κόμβος. Ο Κ. Χατζηδάκης, ωστόσο, δεν υπουργεύει υπό κανονικές συνθήκες, αλλά υπό εξαιρετικές. Ο Νο1 φάκελος που καλείται να διεκπεραιώσει ισοδυναμεί με έναν γρίφο, τυλιγμένο σε μυστήριο, μέσα σε αίνιγμα. Η διάσωση της ΔΕΗ χτυπάει περισσότερα από ένα κέντρα λήψης αποφάσεων – από εδώ ως τις Βρυξέλλες, σαν να λέμε – υπενθυμίζοντας παράλληλα την καταλυτική επίδραση που έχει στο παρόν η συσσωρευτική αδράνεια ετών. Ελληνική παθογένεια λέγεται και κάτι γνωρίζουν επ’ αυτού οι σημερινοί τιμητές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι φωνάζουν ως την ύστατη ώρα για «ξεπούλημα», δέσμιοι ενός αντιπολιτευτικού αυτοματισμού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή