Παραγωγικός και με συχνή παρουσία στην ιστοριογραφία της σύγχρονης Ελλάδας μέχρι την τελευταία περίοδο, ο Κωνσταντίνος Δ. Σβολόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 2004) και ομότιμος καθηγητής της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ασχολήθηκε κυρίως με την ελληνική εξωτερική πολιτική την περίοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου και μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης – από τους πρώτους που ανέδειξαν συστηματικά το έργο του μεγάλου Κρητικού -, αλλά και με τη σταδιοδρομία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τη δική του υπογραφή φέρει άλλωστε η «Πολιτική βιογραφία» του κορυφαίου πολιτικού (εκδ. Ικαρος, 2012), από τις πλέον ευσύνοπτες, έστω και αν τη διαπερνά η εμφανής οικειότητα με το «φαινόμενο Καραμανλής». Ο Κ. Σβολόπουλος συνυπογράφει επίσης την επιμέλεια – μαζί με τους Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου, Ευάνθη Χατζηβασιλείου – του συλλογικού τόμου «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον εικοστό αιώνα», που προέκυψε ύστερα από το διεθνές επιστημονικό συνέδριο στο Ζάππειο Μέγαρο στις 5-9 Ιουνίου 2007, με τη συμμετοχή άνω των 160 ειδικοτήτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στο προτελευταίο καταλογογραφημένο έργο που παρέδωσε οι μορφές των δύο πρώην πρωθυπουργών ξεχωρίζουν: «Για το έργο και τη δράση εννέα πολιτικών ανδρών – Ρήγας, Υψηλάντης, Καποδίστριας, Μαυροκορδάτος, Τρικούπης, Βενιζέλος, Μεταξάς, Κανελλόπουλος, Καραμανλής» (εκδ. Ικαρος, 2015).

Είχε ξεκινήσει τη συνεισφορά του στην ιστοριογραφία με αξιόλογες και κομβικές μελέτες, όπως «O Eλευθέριος Bενιζέλος και η πολιτική κρίσις εις την Aυτόνομον Kρήτην, 1901-1906» (Αθήνα, 1974, και Ικαρος, 2005), «Tο Bαλκανικόν Σύμφωνον και η ελληνική εξωτερική πολιτική, 1928-1934» (Εστία, 1974), «H ελληνική εξωτερική πολιτική μετά την Συνθήκην της Λωζάνης: η κρίσιμος καμπή, Iούλιος-Δεκέμβριος 1928» (Θεσσαλονίκη, 1977), για να ακολουθήσουν τα «H ελληνική εξωτερική πολιτική, 1900-1945» (Aθήνα, 1992), «Eλευθέριος Bενιζέλος: 12 μελετήματα» (Aθήνα, 1999), «H ελληνική εξωτερική πολιτική, 1945-1981» (Aθήνα, 2001), «Tο καθεστώς των νησίδων του νοτιοανατολικού Aιγαίου. H μαρτυρία των πηγών» (Aθήνα, 2002), «Η γένεση της ιστορίας του Νέου Ελληνισμού» (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006).

ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ. Ο Κ. Σβολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και Πολιτικές Επιστήμες στα πανεπιστήμια Στρασβούργου και Παρισίων. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ στα πανεπιστήμια Στρασβούργου και Αθηνών και υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου και διετέλεσε καθηγητής της Ιστορίας των Διεθνών Σχέσεων (1981-1989). Την περίοδο 1962-1965 επιμελήθηκε το Αρχείο του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Μουσείο Μπενάκη. Διετέλεσε εξάλλου επί εννέα χρόνια διευθυντής του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, του οποίου αναγορεύθηκε επίτιμος διευθυντής, ενώ υπήρξε ένας εκ των τριών ιδρυτών (και μέχρι πρότινος γενικός διευθυντής) του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Καραμανλή, μαζί με τους Kωνσταντίνο Tσάτσο και Kωνσταντίνο Tρυπάνη. Tο 1989 εξελέγη καθηγητής της Iστορίας του Nεωτέρου Eλληνισμού στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. To 2003 η ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών αναγνωρίζοντας το έργο του τον εξέλεξε τακτικό μέλος της στην έδρα της «Ιστορίας του Ελληνισμού κατά τους Νεώτερους Χρόνους». Υπήρξε επίσης μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του Iδρύματος Nτε Γκωλ και επίτιμος εταίρος της Eταιρείας NA Eυρώπης του Mονάχου.