Πολλές φορές στο παρελθόν οι αλλαγές στο καθαρά πολιτικό πεδίο δεν επέφεραν μεγάλες ιδεολογικές αλλαγές. Η κυβερνητική εναλλαγή στην εξουσία ακόμη και όταν εμπεριείχε σημαντικές διαφοροποιήσεις δεν παρέπεμπε σε μια καινούργια συνθήκη πρόσληψης και κατανόησης της πραγματικότητας, σε αυτό που κάπως αδόκιμα ονομάστηκε μετέπειτα «νέο πολιτικό αφήγημα». Κάτι τέτοιο ήταν ευκρινές ότι συνέβη κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης το 1981 με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, το 1989 με τη ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το 1996 με το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, το 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Οι υπόλοιπες εκλογικές αναμετρήσεις δεν έβαλαν νέα σύμβολα και προσλαμβάνουσες στο πολιτικό παιχνίδι ακόμη και αν υπήρξαν πολωμένες, ακόμη και αν τελικά οδήγησαν σε πολύ διαφορετικές πολιτικές στάσεις και αποφάσεις από το προηγούμενο καθεστώς, όπως για παράδειγμα η περίπτωση του Κώστα Καραμανλή και της διακυβέρνησής του που λίγο – πολύ σηματοδότησε την αρχή της μεγάλης πολιτικής και οικονομικής κρίσης
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ