Οι Ελληνες δεν συζητάνε. Τσακώνονται. Είτε για ποδόσφαιρο πρόκειται είτε για πολιτική. Είτε η κουβέντα γίνεται στο καφενείο είτε στη Βουλή. Το «ένα κι ένα κάνουν δύο» είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο ζήτημα για τον Ελληνα. Τι είναι (σήμερα) το πανεπιστημιακό άσυλο; Για ποιον λόγο πρέπει να καταργηθεί; Για ποιον λόγο πρέπει να διατηρηθεί; Ο ευρών τεκμηριωμένη απάντηση αμειφθήσεται. Οι απαντήσεις δίνονται με αφορισμούς και συνθήματα. «Οι ανώτατες σχολές έχουν μετατραπεί σε κέντρα ανομίας». «Στόχος της κυβέρνησης είναι οι ποινικές διώξεις όσων δρουν πολιτικά στο πανεπιστήμιο». Από τη μία ο νόμος, η τάξη και η ασφάλεια. Από την άλλη οι δημοκρατικές ελευθερίες. Λες και είναι αδύνατον να συνυπάρξουν. Λες και το ένα αναιρεί το άλλο. Δεν είναι όμως άσπρο – μαύρο. Δεν είναι όλα τα ΑΕΙ θύλακοι εμπόρων ναρκωτικών. Η κατάργηση του ασύλου δεν σημαίνει και την αυτόματη κατάργηση της πανεπιστημιακής ελευθερίας.

Κίνδυνος

Δεν είναι το πιο ευχάριστο να βλέπεις την Αστυνομία στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Ο κίνδυνος να τεντωθεί το σκοινί από την άλλη άκρη (βλέπε αυταρχισμός) είναι ορατός. Η τάση μερίδας στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, παρά το εκ διαμέτρου αντίθετο προφίλ του Κ. Μητσοτάκη, είναι εμφανής. Είναι όμως κι ο απέναντι πόλος. Που ζει στον δικό του κόσμο. Εψαξα να βρω μια τοποθέτηση από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα. Κάτι ασυναρτησίες ο Ζουράρις στη Βουλή, τσιτάτα και συνθήματα. Σ. Φάμελλος: «Η κυβέρνηση δεν στοχεύει την παραβατικότητα, αλλά την παραγωγή και τη διακίνηση των ιδεών». Παραγωγή και διακίνηση ιδεών στα πανεπιστήμια το 2019; Στην καθολική επικράτηση του Ιντερνετ και της ηλεκτρονικής πληροφόρησης; Η γελοιότητα του να προσπαθείς να δίνεις απαντήσεις σε σύγχρονα ζητήματα με επιχειρήματα του προηγούμενου αιώνα. Οταν η σημερινός 70άρης ήταν φοιτητής.

Εξέγερση

Είναι σήμερα το αμφιθέατρα ο Νο1 χώρος διακίνησης ιδεών; Σοβαροί να είμαστε. Κι επί της ουσίας όμως. Οι φοιτητές ήταν πράγματι στην πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων. Η Ανοιξη της Πράγας το ’68 ξεκίνησε από διαμαρτυρίες των φοιτητών τον Οκτώβριο του 1967. Ο Μάης του 1968 στο Παρίσι με κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών. Η κατάληψη της Νομικής τον Φεβρουάριο του 1973 στην Αθήνα και στη συνέχεια το Πολυτεχνείο. Η εξέγερση των φοιτητών στο Πεκίνο και τα γεγονότα στην Πλατεία Τιενανμέν, το 1976 και το 1989. Πενήντα χρόνια μετά ο κόσμος έχει αλλάξει. Τίποτα δεν είναι ίδιο. Οι αλλαγές είναι κοσμογονικές. Η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού έβαλε στην άκρη τα παραδοσιακά αριστερά κινήματα. Το μεταναστευτικό κύμα από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου έστρεψε την Ευρώπη ακόμα πιο δεξιά. Τα τελευταία 33 χρόνια πρώτη δύναμη στις φοιτητικές εκλογές είναι η παράταξη της ΝΔ. Η ΔΑΠ.

Απήχηση

Ποια είναι η απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ, που κόπτεται υπέρ του ασύλου, στα πανεπιστήμια; Ποια είναι η επιρροή του στους φοιτητές; Το ποσοστό που πήρε το Μπλόκο, η παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές τον Απρίλιο, μόλις που ξεπέρασε το 1%. Και δεν είναι fake news. Κι είναι απόλυτα λογικό. Ενας νέος άνθρωπος, ένας 20άρης που ενστερνίζεται τις ιδέες και τις αρχές τις Αριστεράς, θα στοιχηθεί μαζί με τον Κατρούγκαλο και τον Κουρουμπλή (φωτογραφία κάτω); Αναγούλα του προκαλούν. Μια πολιτικοποιημένη φοιτήτρια θα φάει το παραμύθι ότι τη συνδέουν κοινοί αγώνες με την Αχτσιόγλου και τη Νοτοπούλου; Ο Μπαλαούρας μπορεί ακόμα και μέχρι σήμερα να εξαγοράζει στην εκλογική του περιφέρεια την αντιστασιακή του δράση σε σταυρούς προτίμησης. Να μιλήσει για λογαριασμό των φοιτητών δεν γίνεται. Ενας στους εκατό θα τον πιστέψει.

Σαχλαμάρες

Στην κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πράγματι το εξαιρετικό ποσοστό του 31,5%. Τα κατάφερε. Εγινε ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Στο φοιτητικό κίνημα είναι ανύπαρκτος. Δεν γίνεται να κοροϊδέψει. Οι παλιοί αγωνιστές συμβιβάστηκαν, ξεπούλησαν τα πάντα. Οι νέοι στυλ Τζανακόπουλου κάνουν μπαμ από μακριά. Ο Νίκος Παππάς, στα νταραβέρια, είναι πράγματι αϊτός. Ποιος φοιτητής θα φάει τον παπά ότι πρόκειται περί αριστερού; Κι όμως. Με τους φοιτητές να τους έχουν φτύσει, αυτοί να μιλάνε για λογαριασμό τους. Οπως μιλάνε για λογαριασμό του Αρη Βελουχιώτη (φωτογραφία πάνω) και του Νίκου Μπελογιάννη. Χωρίς να ντρέπονται. Με σαχλαμάρες τύπου Πολάκη ότι «το πανεπιστημιακό άσυλο το είχαν σεβαστεί μέχρι και οι Γερμανοί επί Κατοχής». Οταν το άσυλο κατοχυρώθηκε νομοθετικά το 1982. Αλλά και οι ίδιοι οι φοιτητές. Οι πορείες των τριών-τεσσάρων χιλιάδων δεν δείχνουν διάθεση μαζικής αντίδρασης.

Υπερβολές

Το μαχαίρι και το πεπόνι είναι στα χέρια της κυβέρνησης. Στο πώς θα χειριστεί στην πράξη το σοβαρό αυτό ζήτημα. Με μέτρο, χωρίς υπερβολές και πολύ περισσότερο χωρίς ακραίες συμπεριφορές από την πλευρά της Αστυνομίας. Χωρίς επίδειξη δύναμης, που είναι δεδομένο ότι θα προκαλέσει συγκρούσεις.