Πέρασαν 20 χρόνια από εκείνον τον τρομερό σεισμό που έμελλε να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον Εγκέλαδο. H καταστροφική σεισμική δόνηση των 7,6 ρίχτερ που σημειώθηκε κοντά στην πόλη Ιζμίτ, νοτιοανατολικά της Κωνσταντινούπολης, στις 17 Αυγούστου του 1999, προκάλεσε μέσα σε 45 δευτερόλεπτα τον θάνατο περισσότερων από 18.000 ανθρώπων, επέφερε ανυπολόγιστες καταστροφές, ισοπέδωσε ολόκληρες πόλεις κατά μήκος περίπου 70 χιλιομέτρων. Και παράλληλα παρείχε στους επιστήμονες τα στοιχεία που χρειάζονταν για να επιβεβαιώσουν μια σημαντική υπόθεση: ότι ο ελλαδικός χώρος επηρεάζεται άμεσα από τη δράση του ρήγματος της Ανατολίας. Οι ενδείξεις επαληθεύτηκαν όταν τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 7 Σεπτεμβρίου του 1999, η Αθήνα βίωσε τον καταστροφικό σεισμό της Πάρνηθας. Τους λόγους για τους οποίους το σεισμικό επεισόδιο στο Ιζμίτ αποτέλεσε ορόσημο για την επιστημονική γνώση αλλά και τους προβληματισμούς που απορρέουν για τη σεισμική δράση του ρήγματος της Ανατολίας στο μέλλον αναλύει με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από τον σεισμό ο Ευθύμιος Λέκκας, καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στο ΕΚΠΑ και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή