Το πανεπιστημιακό άσυλο λειτούργησε επί δεκαετίες ως ιερό τοτέμ για σύμπασα την Αριστερά. Η βασική λειτουργία του ήταν η υπενθύμιση του αντιστασιακού της παρελθόντος, η διαρκής ηρωοποίηση των στελεχών της. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που ο «μάγος» της πολιτικής σημειολογίας Ανδρέας Παπανδρέου έσπευσε να κατοχυρώσει ως θεσμό, κάτι που ήταν ήδη ξεπερασμένο από την εξέλιξη των γεγονότων. Η Ελλάδα της δεκαετίας του 1980 είχε αφήσει μακράν πίσω της τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, το αστυνομοκρατούμενο κράτος, τις διώξεις για ιδεολογικούς λόγους. Η Μεταπολίτευση, με πρωτοπόρο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, είχε θεσμικά κατοχυρώσει τις συνταγματικές ελευθερίες και το δημοκρατικό πολίτευμα, σε τέτοιο σημείο μάλιστα που η χώρα μπόρεσε με το «σπαθί» της να εισέλθει στην ευρωπαϊκή ελίτ της εποχής, στην ΕΟΚ.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ