Με αφορμή τη θετική, αυτή τη φορά, στάση της ΕΕ στην υπεράσπιση ελληνικών προϊόντων ονομασίας προέλευσης στη συμφωνία με την Αυστραλία, παραθέτω κάποιες απόψεις που αφορούν το εθνικό μας προϊόν, τη φέτα. Η φέτα με τις συμφωνίες της ΕΕ με τον Καναδά (CETA) και τη Νότια Αφρική (SADC) βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση στην παγκόσμια αγορά, λόγω των λανθασμένων χειρισμών, όσων διαχειρίστηκαν την τύχη της τα τελευταία χρόνια. Και όσοι πιστέψαμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση θα μπορούσε, έστω για την τιμή των όπλων, να θέσει veto, στις συμφωνίες αυτές, απογοητευτήκαμε οικτρά. Με τη συμφωνία ΕΕ – Ν. Αφρικής (SADC) παρέχεται πλήρης προστασία στην αγορά της Ν. Αφρικής όλων των ΠΟΠ τυριών της ΕΕ πλην της φέτας. H συμφωνία αυτή προβλέπει ότι οι υφιστάμενοι παραγωγοί και έμποροι λευκών τυριών άλμης που τα διαθέτουν στην αγορά της Ν. Αφρικής με την ονομασία φέτα μπορούν να συνεχίσουν να τα πωλούν με την ονομασία αυτή, εις το διηνεκές. Το ίδιο περίπου ισχύει και στη συμφωνία με τον Καναδά (CETA).
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ