Κι αύριο μέρα είναι

Η πολιτική έχει ταξικό προσανατολισμό. Ειδικότερα στην Οικονομία. Από πού θα μαζέψει το κράτος λεφτά; Ποια κοινωνικά στρώματα θα επιβαρύνει στη φορολογία; Πώς θα τα μοιράσει στη συνέχεια; Σε κοινωνικές παροχές ή σε άμεσες ή έμμεσες διευκολύνσεις των ολιγαρχών; Το να είσαι υπέρ των πολλών δεν είναι σχήμα λόγου, όπως το προεκλογικό σλόγκαν του ΣΥΡΙΖΑ. Προσδιορίζεται από το σύνολο της πολιτικής που ασκείται. Οχι από το ξεροκόμματο της «13ης σύνταξης». Πέρα όμως από τα σπουδαία και σοβαρά υπάρχει η καθημερινότητα. Η διαχείρισή της. Που δεν είναι θέμα ιδεολογικού προσανατολισμού. Αλλά ικανότητας αντιμετώπισης και λύσης των προβλημάτων. Η επιλογή ικανών προσώπων στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού.