Στην ανάγνωση της Πειραιώς ο Αλέξης Τσίπρας τελείωσε, στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματός του, οποιαδήποτε κουβέντα για την εκλογή του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ από τη βάση επειδή «προτιμά να παραμένει κολλημένος “με τους λίγους” στην καρέκλα, παρά να εκτεθεί στην “κρίση των πολλών”. Τόσο εμπιστεύεται την κρίση τους». Εντάξει, η γαλάζια ανάλυση συνοδεύθηκε και με την ειρωνική επισήμανση πως ο Μητσοτάκης έθεσε εαυτόν στην κρίση των 405.000 μελών και φίλων της ΝΔ που έλαβαν μέρος στις εσωκομματικές εκλογές. Οπότε η Κουμουνδούρου απάντησε με μια θεωρία συνωμοσίας. Αφήνοντας στην άκρη το ελαφρώς unfair που έκανε το κυβερνών κόμμα βγάζοντας ανακοίνωση για τα εσωκομματικά του αντιπάλου, είναι σωστός ο τρόπος που διαβάζει την τσιπρική απόφαση; Μάλλον όχι. Γιατί αν κάτι δεν έχει πρόβλημα να κάνει ο Τσίπρας – όπως έχει αποδείξει από το 2015 κι έπειτα – είναι να στήνει κάλπες. Με κάθε μάλιστα κόστος για τη χώρα. Παράλληλα, πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και μια διαδεδομένη εκτίμηση στην Κουμουνδούρου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή