Η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Βερολίνο είχε όλα τα εξωτερικά γνωρίσματα μιας Realpolitik, που στην ίδια πόλη έφτασε στο απόγειό της στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά, προσοχή: αυτό, μόνον γιατί το ήθελαν οι Μεγάλες Δυνάμεις. Η ουσία της ελληνικής εκδοχής της Realpolitik συνοψίζεται στη φράση του «Πρώτα θα κερδίσουμε την αξιοπιστία ως μεταρρυθμιστική κυβέρνηση και την κατάλληλη στιγμή θα συζητηθεί το χρέος». Ο πέμπτος έλληνας πρωθυπουργός που επισκέπτεται επίσημα την καγκελάριο Μέρκελ στα χρόνια της πτώχευσης δεν ζητάει από τους Γερμανούς να αλλάξουν κάτι. Λέει ότι εκείνος θα αλλάξει κάτι στην Ελλάδα. Και ότι σε δύο χρόνια θα έχει δείξει τι μπορεί να κάνει και τότε θα τους ζητήσει να αλλάξουν και εκείνοι κάτι, αναφερόμενος στα πλεονάσματα και στο χρέος. Το μόνο που ζητάει τώρα είναι να συνδράμει η γερμανική κυβέρνηση σε προγράμματα έλευσης επενδύσεων στην Ελλάδα από τη Γερμανία, ιδίως στην πράσινη ενέργεια. Αυτό είναι το νέο πλαίσιο που έθεσε με τα καλά γερμανικά του και την εμφανή άνεση του ανθρώπου που νιώθει μεγαλύτερη συνολική εξοικείωση από τους προκατόχους του με το γερμανικό περιβάλλον.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή