Διαβάζοντας διάφορα για το πανεπιστήμιο μετά και τη φετινή ανακοίνωση των βάσεων, αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να κυκλοφορεί τόση περιρρέουσα ανοησία, τόση διανοητική οκνηρία και τόση εθελοτυφλία; Πώς είναι δυνατόν οι κομματικές στρατεύσεις να καταργούν τη λογική; Και πώς αυτή η τύφλωση καταλήγει να στηρίζει το πιο παράλογο και ουσιαστικά άδικο εκπαιδευτικό σύστημα του πλανήτη – ένα σύστημα το οποίο υπόσχεται «δωρεάν παιδεία» υποτίθεται στα λαϊκά στρώματα αλλά, στην ουσία, προσφέρει πολυέξοδη φλυαρία διαμορφώνοντας οκνηρούς και δυσκίνητους πτυχιούχους, πολλοί εκ των οποίων προσδοκούν με «το χαρτί» ως βασικό προσόν να διοριστούν σε κάποια υπηρεσία του Δημοσίου, στενού και ευρύτερου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή