Κάποιοι τον συγκρίνουν με τον Ζισκάρ ντ’ Εστέν. Τον οικοδεσπότη της συνόδου του Ραμπουγιέ, το 1975, όταν οι έξι πιο ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη (ο Καναδάς θα εντασσόταν στην οικογένεια τον επόμενο χρόνο) συνεδρίασαν για πρώτη φορά. Ο γάλλος πρόεδρος, που συνδεόταν ήδη από το 1960 με μια βαθιά φιλία με τον Χέλμουτ Σμιτ, έθεσε εκεί τις βάσεις για την ενίσχυση του γαλλογερμανικού άξονα και τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης σε μια περίοδο πλούσια σε αναταράξεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή