«Εφτασα στη Γερμανία με τουριστική βίζα. Πρώτος πήγε ο αδερφός μου και μου έστειλε πρόσκληση. Μετά σιγά σιγά ήρθαν και κάποια από τα άλλα μας αδέρφια. Δουλέψαμε σε εργοστάσιο με καλώδια. Οι συνθήκες δύσκολες. Καχυποψία, περιθωριοποίηση. Αλλά και ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Να ξεφύγεις από τη φτώχεια, τις πολιτικές διώξεις, την εξόντωση». Η περιγραφή θα μπορούσε να ταιριάξει σε οποιονδήποτε οικονομικό μετανάστη ή πολιτικό πρόσφυγα του σήμερα. Να είναι η ιστορία ενός από τους χιλιάδες που χρησιμοποιούν την Ελλάδα σαν ενδιάμεσο σταθμό. Ή έστω προσπαθούν. Να είναι η ιστορία οποιουδήποτε κατάφερε να φτάσει στον στόχο που είναι μια από τις χώρες της Δύσης, με βιομηχανία και οικονομική ανάπτυξη. Κοινώς, μια χώρα με ευκαιρίες για εργασία. Οχι καριέρα. Μια δουλειά δουλεία για να στέλνεις λεφτά για φαΐ στην πατρίδα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή