Γαλλική «Εμμονή»

Η μόνη εκ των νέων ταινιών για την οποία εκφέρεται άποψη είναι η «Εμμονή» («Un intime conviction», 2018), ένα γαλλικό δικαστικό δράμα του Αντουάν Ραϊμπόλ, η προβολή του οποίου είχε γίνει πριν από αρκετό καιρό. Ενας άνθρωπος (Λοράν Λουκάς) κατηγορείται για τη δολοφονία της γυναίκας του. Γιατί όμως; Εφόσον δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που να τον ενοχοποιούν, δεν υπάρχει καν η σορός της γυναίκας του. Υπάρχει μόνον η υποψία ότι εφόσον η γυναίκα εξαφανίστηκε και δεν έχει δώσει σημεία ζωής, ο σύζυγος «θα πρέπει» να είναι ο δολοφόνος. Τι θα πει όμως «θα πρέπει»; Στην εποχή των social media, των fake news και της κακής λειτουργίας των ΜΜΕ όπου ο καθένας, αναπόδεικτα, λέει το μακρύ του και το κοντό του, δικάζει και καταδικάζει από τον καναπέ του σπιτιού του, το θέμα της «Εμμονής» είναι ασφαλώς πολύ δυνατό και επίκαιρο. Ζωές καταστρέφονται σαν να μην έχει γίνει τίποτε και πάμε παρακάτω. Και είναι κρίμα που αυτό το θέμα κατά κάποιο τρόπο ακυρώνεται μέσα από την κουραστική και αδικαιολόγητα μπερδεμένη αφήγηση που σου κάνει σούπα το μυαλό με τις δεκάδες λεπτομέρειες, τα δεκάδες πρόσωπα και τις παντελώς άχρηστες πληροφορίες στις οποίες χωρίς ουσιαστικό δραματουργικό λόγο, εστιάζει. Πρωταγωνιστεί η Μαρίνα Φουά στον ρόλο μιας γυναίκας που για τους δικούς της λόγους παθιάζεται με την προσπάθεια αθώωσης του κατηγορουμένου και ο Ολιβιέ Γκουρμέ στον ρόλο του δικηγόρου. Η σχέση τους φέρνει στο νου εκείνη των Τζούλια Ρόμπερτς – Αλμπερτ Φίνεϊ στην ταινία «Εριν Μπρόγκοβιτς».