Οι κίνδυνοι της μεταφοράς και το μεγάλο στοίχημα

Με μια πρώτη ανάγνωση της φράσης «πρακτικές δυσκολίες… για τη μεταφορά γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα» ο νους μου πηγαίνει στα προβλήματα που δημιουργούνται κατά τη μεταφορά έργων τέχνης και ειδικότερα  αρχαιοτήτων. Στην περίπτωση των τελευταίων, όταν έχουμε να κάνουμε με έργα μοναδικά και μάλιστα με γλυπτά του Παρθενώνα, καθίσταται απαγορευτική οποιαδήποτε πρόσκαιρη μεταφορά τους. Ασφαλώς θα ήταν μεγάλη ζημιά αν κατά τη μεταφορά ενός πίνακα, π.χ. του  Ραφαήλ, συνέβαινε  κάποιο «ατύχημα». Παρ’ όλα αυτά η βλάβη θα μετριαζόταν από το ότι σώζονται και άλλα έργα του περίφημου αυτού καλλιτέχνη της Αναγέννησης, κάτι που δεν συμβαίνει με τους καλλιτέχνες που δημιούργησαν τα  αριστουργηματικά γλυπτά του Παρθενώνα. Το επιχείρημα ότι σήμερα έχουν εκμηδενιστεί οι κίνδυνοι κατά τις μετακινήσεις έργων τέχνης είναι  μάλλον θεωρητικό και πόρρω απέχει από την πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο  οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν κατά την ίδια τη μεταφορά τους που, αν και περιορισμένοι, είναι πάντα υπαρκτοί, πολύ πιο σοβαροί και κάθε άλλο σπάνιοι είναι οι κίνδυνοι που ανακύπτουν κατά τη διάρκεια της συσκευασίας  και αποσυσκευασίας των αρχαίων, όπως και κατά το στήσιμό τους στους εκάστοτε εκθεσιακούς χώρους, όταν μάλιστα έχουμε να κάνουμε με έργα (λίθινα, μεταλλικά ή πήλινα) που είναι συγκολλημένα από περισσότερα κομμάτια.