«Ο Γκενσμπούρ φλέρταρε με Σοπέν και Μπραμς»

Ακόμη και να θέλαμε να αποσυνδέσουμε το όνομά της από τον άνθρωπο που συνέβαλε στην ανοδική της πορεία, ο ίδιος ο τίτλος της περιοδείας μάς το υπενθυμίζει: «Gainsbourg Symphonique». Επειδή αυτή τη φορά, σ’ αυτή την περιοδεία που τη φέρνει και στα μέρη μας (21 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο) η Τζέιν Μπίρκιν θυμάται ορισμένα από τα στάνταρ του bigger than life Σερζ Γκενσμπούρ. Μόνο αν επιμείνει κανείς στον τίτλο, πάντως, ξεχνάει τους δικούς της σταθμούς που την επέβαλαν ως είδωλο στα high sixties και στα απελευθερωμένα seventies. Εμφανίστηκε σε μικρό ρόλο στο «Blow up» του Μικελάντζελο Αντονιόνι το 1966 και τρία χρόνια αργότερα – όταν γνώριζε τον Γκενσμπούρ – στη θρυλική «Πισίνα» του Ζακ Ντερέ, δίπλα στα ιερά τέρατα Αλέν Ντελόν και Ρόμι Σνάιντερ (ως 18χρονη Πηνελόπη και μοιραίος τρίτος άνθρωπος στο παιχνίδι σεξουαλικής ζήλειας που στήνεται στην Κυανή Ακτή). Συνεργάστηκε επίσης με σκηνοθέτες όπως ο Πατρίς Σερό, ο Ζακ Ριβέτ και ο Τζέιμς Αϊβορι, ενώ στη δισκογραφία της δεν έχει εγκαταλείψει τον σέξι ρομαντισμό (πάντα ως υπονοούμενο) και τις αναφορές στη μεγάλη μουσική. Από τα καλύτερα άλμπουμ της τα τελευταία 30 χρόνια παραμένουν το «Baby alone in Babylone» (1983), όπου το ομότιτλο κομμάτι βασίζεται σε ενορχήστρωση του Γκενσμπούρ πάνω στην 3η Συμφωνία του Μπραμς, το «Rendez-vous» (2004), αλλά και το live «Arabesque» (2002), όπου μετέτρεψε θρυλικά κομμάτια του Γκενσμπούρ σε ράι κομψοτεχνήματα.