Το θύμα

Ο Περικλής Αναγνώστου καθόταν στο τραπέζι του, όπως πάντα, στην αίθουσα του καφέ Φίλιον, η οποία αποτελούσε την προέκταση του αρχικού διαδρόμου. Η γωνιά, κοντά στην τζαμαρία, του δημιουργούσε χώρο απομόνωσης και συνάμα ανοίγματος στον έξω κόσμο, αφού από εκεί παρακολουθούσε όποιον ανεβοκατέβαινε στο πεζοδρόμιο της Σκουφά. Στο βάθος έβλεπε τα σκαλιά της εκκλησίας του Αγίου Διονυσίου και κάτι πικροδάφνες που εξείχαν από το κιγκλίδωμα ενός παρτεριού. Παρατηρούσε τους γνωστούς του, που μπαινόβγαιναν στο καφέ, και παρέμεναν πιστοί, όπως και ο ίδιος, σε συνήθειες πολλών ετών. Του άρεσε να βλέπει τις αλλαγές που είχε επιφέρει ο χρόνος στο πρόσωπό τους, αλλά και το ότι αυτοί του έδιναν μια νότα οικειότητας στη μεγαλούπολη.