Η νέα επέλαση της γερμανικής Ακροδεξιάς

Ο Αντον Ντρέξλερ ήταν ένας φαινομενικά ασήμαντος άνθρωπος. Εργάτης των σιδηροδρόμων, τεχνικός εργαλείων, αργότερα κλειδαράς στο Βερολίνο, έπαιζε μουσική σε ταβέρνες για να συμπληρώνει το εισόδημά του. Εθνικιστής, σοσιαλιστής και αντισημίτης, μπορεί να τον φανταστεί κανείς έναν από τους πολλούς. Ομως δεν ήταν. Οταν τελικά έφυγε από τη ζωή, το 1942, είδε το έργο της ζωής του να κυριαρχεί μα χωρίς να έχει πια εκείνος τη δύναμη στα χέρια του. Αντί γι’ αυτόν, που ίδρυσε το «Κόμμα των Γερμανών Εργατών» απογοητευμένος από την οικονομική του κατάσταση, αλλά που αργότερα τον ξέχασαν οι πάντες, εκείνος που το απογείωσε ήταν ο διάδοχός του, που πλέον τον ήξεραν όλοι: ο Αδόλφος Χίτλερ. Ο Ντρέξλερ, που είχε φύγει από το κόμμα μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Χίτλερ, ξαναγύρισε το 1933, την ώρα της απογείωσης. Το 1934 ο Χίτλερ τον τίμησε με το «Παράσημο της Τάξεως του αίματος». Τι πίστευε γι αυτόν; «…ήταν απλός εργάτης, δεν ήταν σημαντικός ομιλητής, ούτε και στρατιώτης. Συνολικά, ήταν διστακτική και αδύναμη ύπαρξη…».