Πόσο σε θέλω

Οι δικοί του, οι φίλοι του, οι συνεργάτες του, οι θαυμαστές του, οι ακροατές του, ακόμη όμως και αυτοί που δεν τα βρήκαν ποτέ με το έντεχνο τραγούδι, που δεν ανήκαν στο κοινό του ενώθηκαν από χθες σε αυτόν τον κύκλο της θλίψης για τον ξαφνικό θάνατο του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Γιατί άραγε; Διότι ήταν ένας τύπος που, στα εξήντα τρία του χρόνια, περιέσωζε στο έπακρο μια παιγνιώδη εφηβεία; Διότι ήταν ένας μετριοπαθής άνθρωπος που εκτόνωνε τις κόντρες, εντός και εκτός της δουλειάς του; Διότι δεν παρίστανε κάτι άλλο από αυτό που ήταν; Διότι όλοι έχουμε, κάποια στιγμή, παραδοθεί σε έστω και ένα τραγούδι του; Διότι, ως λαός, αγαπάμε τη μουσική; Διότι μέχρι το προηγούμενο βράδυ τον ακούγαμε στο σποτ να διαφημίζει τη φιλανθρωπική συναυλία που θα έδινε σήμερα στο Ηρώδειο μαζί με τον Νίκο Πορτοκάλογλου; Διότι ήταν ένας από αυτούς που μια υπερβατική συνθήκη σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν θα πεθάνουν ποτέ;