Σύνθημα από τα πιο ιστορικά του εργατικού κινήματος, η αξιοπρέπεια της εργασίας δεν αφορούσε ποτέ μόνο τους μισθούς, αλλά τη συνολική αναγνώριση της μισθωτής εργασίας, του κοινωνικού ρόλου της, της ανάγκης να συνδυάζεται με αυξημένα δικαιώματα των εργαζομένων. Ας μην ξεχνάμε ότι για δεκαετίες το «κοινωνικό ζήτημα» αφορούσε ακριβώς τη θέση της μισθωτής εργασίας και τις διεκδικήσεις της. Από την επέκταση του εκλογικού δικαιώματος μέχρι τη Ρωσική Επανάσταση (που διεκδίκησε να είναι και εργατική επανάσταση) και από τις προπολεμικές απεργίες στις ΗΠΑ που πίεσαν για ένα New Deal υπέρ της εργασίας μέχρι το μακρύ εργατικό 1968, τα κινήματα των εργαζομένων μπόρεσαν να επιβάλουν πλευρές των αιτημάτων τους σε πείσμα της δομικής αντιπάθειας του φιλελευθερισμού προς την οργανωμένη έκφραση υποτελών συμφερόντων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή