Είναι ένα από τα στοιχήματα που πρέπει να κερδηθούν: η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας δεν μπορεί και δεν πρέπει να υλοποιηθεί σε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας. Η αναθέρμανση της αγοράς δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτευχθεί με τους εργαζομένους ομήρους της μαύρης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Δεν επιτρέπονται τέτοιες συνθήκες και τέτοιοι όροι σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου.

Είναι ευχής έργον από αυτήν την άποψη ότι και η προηγούμενη και αυτή η κυβέρνηση έδωσαν πολύ μεγάλη βαρύτητα στην πάταξη της αδήλωτης εργασίας. Η αντιμετώπιση του φαινομένου ήταν προγραμματικός στόχος της προηγούμενης κυβέρνησης. Αλλά και ο σημερινός Πρωθυπουργός ήταν σαφής από το βήμα της ΔΕΘ: Καμία ανάπτυξη δεν είναι αποδεκτή όταν επιτυγχάνεται εις βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ασφαλώς δεν αρκούν οι διακηρύξεις. Απαιτείται εργώδης προσπάθεια και συνεχής έλεγχος προκειμένου να εντοπιστούν οι εστίες της αδήλωτης εργασίας. Η ηλεκτρονική κάρτα που προτίθεται να εισαγάγει από την αρχή του ερχόμενου έτους η κυβέρνηση είναι ένα πρώτο βήμα καθώς θα καταγράφεται η ώρα εισόδου και εξόδου των εργαζομένων που εργάζονται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης.

Ενα μέτρο όμως δεν αρκεί από μόνο του. Απαιτείται σειρά από ανάλογα μέτρα. Κυρίως απαιτείται οι εργαζόμενοι να αισθάνονται πως έχουν το κράτος και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του στο πλευρό τους για να μπορέσουν να διεκδικήσουν και οι ίδιοι χωρίς φόβο τα δικαιώματά τους απέναντι στην όποια εργοδοτική αυθαιρεσία.