Ο σάλος που προκλήθηκε γύρω από τον τίτλο του χαρτοφυλακίου του έλληνα αντιπροέδρου της Κομισιόν φαίνεται να βρήκε ευήκοα ώτα. Η νέα πρόεδρος της Επιτροπής φέρεται αποφασισμένη κάτω από το βάρος των πιέσεων και της κατακραυγής να αλλάξει τον τίτλο περί προστασίας του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής ενώ στο ίδιο χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνεται και η μετανάστευση. Εγινε ευτυχώς απολύτως σαφής ο κίνδυνος να συνδεθεί συνειρμικά η προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής με τους μετανάστες. Να θεωρηθούν, δηλαδή, συλλήβδην οι μετανάστες απειλή.

Πολύ σωστά ο απερχόμενος πρόεδρος της Κομισιόν παρατήρησε πως ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής συνίσταται και στην αποδοχή αυτών που έρχονται από πολύ μακριά. Με άλλα λόγια, ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής αποδέχεται τον «Αλλο» χωρίς φοβικά σύνδρομα και αίσθημα ανασφάλειας. Είναι ένας τρόπος ζωής ανοικτός και ελευθερόφρονας και άρα χωρίς προκαταλήψεις με βάση το χρώμα, τη θρησκεία ή την καταγωγή οποιουδήποτε. Είναι ένας τρόπος ζωής που όχι μόνο αποδέχεται, αλλά και εξυμνεί τη διαφορετικότητα.

Αυτός ο τρόπος ζωής φυσικά και απειλείται. Απειλείται τόσο από τον θρησκευτικό φανατισμό που εκφράζεται από τον ακραίο ισλαμισμό όσο και από τον πολιτικό φανατισμό που υπηρετεί η ευρωπαϊκή Ακρα Δεξιά. Για να προστατευτεί στην πράξη όμως δεν θα πρέπει οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, και μάλιστα σε τόσο υψηλό επίπεδο, να υποπίπτουν σε τέτοια ατοπήματα δημιουργώντας εσφαλμένες εντυπώσεις, ενώ ενδεχομένως οι προθέσεις τους είναι άλλες και αγαθές.