Οσα δεν είπε ποτέ ο Αντώνης Λιβάνης

Ο Αντώνης Λιβάνης υπήρξε μεγάλη προσωπικότητα, από αυτές τις σπάνιες που γνωρίσαμε στον πολιτικό βίο της χώρας. Ο άνθρωπος του μέτρου, της λογικής και της πολιτικής σοφίας. Υπηρέτησε από νεανικής ηλικίας τις ιδέες του προσηλωμένος στην πατρίδα και στη δημοκρατία. Δεν είναι τυχαίο ότι από νεανικής ηλικίας είχε καταδικαστεί σε θάνατο από τα ναζιστικά δικαστήρια και ευτυχώς δεν εκτελέστηκε. Και τούτο γιατί θα εστερείτο η χώρα μιας ιδιαίτερης πολιτικής προσωπικότητας, ενός ασυμβίβαστου ανθρώπου που ποτέ δεν έγινε όργανο των επαγγελματιών κομματικών παραγόντων. Ποτέ δεν πρόδωσε τον στενό του φίλο Ανδρέα Παπανδρέου. Πολλές φορές υποστηρίζοντας τις ιδέες του ήρθε σε ρήξη μαζί του, αλλά πάντα μέχρι το τέλος ο Ανδρέας έλεγε ότι ήταν ο στενότερός του φίλος και ο πιστός συμπαραστάτης του σε όλους τους αγώνες υπέρ της δημοκρατίας. Είχε την ικανότητα με τα επιχειρήματά του να πείθει πολλές φορές προς τη σωστή κατεύθυνση ακόμα και τον ίδιο τον Ανδρέα. Ηταν ο άνθρωπος που διατηρούσε άριστες σχέσεις με τους στενούς συνεργάτες του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έτσι ώστε να αποφεύγονται οι μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ του Ανδρέα Παπανδρέου και των πολιτικών ηγετών της συντηρητικής παράταξης. Ενας άνθρωπος ο οποίος φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί πεντέμισι χρόνια θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και την οικογένειά του, την οποία υπεραγαπούσε, προκειμένου να υπηρετήσει τις ιδέες του. Δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος. Ηταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος με ιδιόμορφη πολιτική συμπεριφορά. Ακόμα και οι στενότεροί του φίλοι ήταν αδύνατον να του αποσπάσουν αφηγήσεις για τον ρόλο του στα μεγάλα γεγονότα του τόπου.