Στο θέατρο παλιά οι πρωταγωνιστές, θες από φιλαρέσκεια, θες από το να ‘ναι κοντά στον υποβολέα, που ήταν στη μέση της σκηνής χωμένος σ’ ένα κουβούκλιο, να ακούν καλύτερα τα λόγια – αλλάζαν οι έρμοι τρεις φορές την εβδομάδα έργο, πού να προλάβουν να μάθουν το κείμενο -, θες για άλλους σκοτεινούς και ανεξερεύνητους λόγους, πάντως πιάναν το κέντρο της σκηνής και τσιτώνανε τα πόδια, δεν τους κούναγε καμία δύναμη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή